Geçim sıkıntısı, istediği gibi yaşayamama, yoksulluk sınırı ile açlık sınırı arasında devinen hayatlar Türk insanını gerdikçe geriyor. Ay sonunu görme, iki yakasını bir araya getirme, kredi kartının sürekli asgari tutarını ödeyebilme, taksitlere boğulma gibi sorunlarla mücadele eden bir insandan pozitif olmasını beklemek hata olur. İşe göre düşük ücret, taşeronluk, işsizlik, vb. birçok maddi sebep Türk insanını haliyle sinirli bir yapıya sokuyor.Eğitimsizlik, kendini ifade etmede sıkıntı yaşamak, kelime haznesinin darlığı, empati yoksunluğu gibi hususlar Türk insanının sinirli olmasındaki faktörlerden biri. Bir tartışmada eğer kendinizi yeterince ifade edemiyor, karşıdakini yeterince dinlemiyorsanız bir süre sonra yumrukların konuşması kaçınılmaz oluyor. Türk insanı kendini kelimelerle ifade etmeyi öğrenmedikçe gerginliğini üzerinden atabilmesi mümkün değil gibi görünüyor.Erkek ve kadın arasındaki keskin ayrım, erkekliğin bu kadar öne çıkarılması, kadının ikinci plana itilmesi, haliyle ortamı bir hayli geriyor. Kadın eli değmiş bir toplumun bu kadar sinirli olması mümkün değil. Ama Türkiye'de kadınlar elinin hamuruyla erkek işine karıştırılmadığı için kan gövdeyi götürüyor. Salıncak sırası yüzünden, düğün konvoyundaki bahşişin az olması yüzünden insanlar patır patır ölüyor maalesef.Her şeyin doğrusunu herkes bildiği için, yanlış bilenler ile doğru bilenler arasında kavga eksik olmuyor. Bir de buna bilinçli politik kutuplaştırma eklenince, herkes birbirini boğazlayacak noktaya geliyor. Politikanın bu kadar din üzerinde, mezhep üzerinde, soy sop üzerinde yürütülmesi mozaik olmakla övünen Türkiye'de sinir katsayısının artmasına sebep oluyor.Sinirlilik hali, beyin hücreleri gibi, bir kişideki gerginlik çok rahat bir başka kişiye aktarılıyor. Bu döngü bir başladı mı tüm Türkiye sinire kesiyor. Bir biri ile yakın iletişim içindeki Türk insanı haliyle gerginliğini de birbirine aktarıyor. Domino etkisi diyebileceğimiz bu durum koca ülkeyi bir uçtan bir uca dönüyor.