Bu durumda anne ve babanın tutumu oldukça önemlidir.Çocuğunuz öfke nöbetlerini giriyorsa,kendini yerden yere atıyorsa,sizi kendinden uzak tutmaya çalışıyorsa çocuğunuzun sakinleşmeye ihtiyacı olduğunu fark etmeniz gerekir.
Çocuğum sinirlendiğinde onu nasıl sakinleştirebilirim diye düşünüyorsan o halde bilmeni isterim ki anne ya da baba olarak başta sen sakinliğini korumalısın, zira çocuğunla birlikte sen de öfkene hakim olamazsan çocuğunun ağlama krizleri ve saldırgan tepkileriyle karşılaşman hiç kaçınılmazdır hatta seni bekleyen davranış bozuklukları da cabası…
Çocuğun sinirlendiğinde kendini yerden yere atsa dahi onunla birlikte öfkelenmemen gerekir. Çünkü öfken; ebeveyn olarak hem kendi duygularını kontrol etmeni zorlaştırır hem de çocuğunun duygu ve davranış kontrolü sağlamasının önüne geçer çünkü çocuk seni modeller.
Unutmayın ki çocukların ön beyinleri bir yetişkinin ön beyni gibi yeteri kadar olgunlaşmamıştır o nedenle çocuklar öfkesini kontrol etmekte çok zorlanır. Ön beyin ise düşünme, dikkat ve karar vermeden sorumlu bölgedir ve bu nedenle çocuklar düşünce sistemi ile değil duygu sistemi ile hareket eder.
Ebeveyne düşen görev ise çocuğuna öfkesini kontrol edebilmeyi öğretebilmek olmalıdır çocuğuyla birlikte öfkelenmek değil ! Dolayısıyla sinirlenen çocuğu sakinleştirmenin en kısa yolu, ebeveynin öncelikle kendini sakinleştirmesi olmalıdır.
