Adamın biri, güneşli bir gün ilk defa gittiği küçük bir kasabada şaşkın şaşkın gezinirken yol kenarında duran bir arabanın yanına sokulmuş ve arka koltukta tek başına oturan çocuğa :- Buraların yabancısıyım...Parkın hemen yanı başındaki fırını arıyorum, çok yakın olduğunu söylediler... yerini biliyor musun?Çocuk; Arabanın penceresini iyice açtıktan sonra :- Ben de buraya ilk defa geliyorum demiş. Ama sağ tarafa gitmeniz gerekiyor herhalde!Adam ; Çocuğun da yabancı olmasına rağmen bunu nasıl anladığını? sormuş.Çocuk:- Ihlamur çiçeklerinin kokusunu duymuyor musunuz? diye gülümsemiş. Kuş cıvıltıları da oradan geliyor zaten. - İyi ama, demiş adam ; bunların parktan değil de, tek bir ağaçtan gelmediğini nereden biliyorsun?- Çocuk ;Tek bir ağaçtan bu kadar yoğun koku gelmez, diye yanıtlamış. Üstelik, manolyalar da katılıyor onlara. Hem biraz derin nefes alırsanız,fırından yeni çıkmış ekmeklerin kokusunu da duyacaksınız.- Adam ;Gözlerini hafifçe kısarak denileni yaptıktan sonra, teşekkür etmek için döndüğünde fark etmiş çocuğun kör olduğunu.- Çocuk ise, konuşurken bir anda sözlerini yarıda kesmesinden anlamış, adamın kendisini fark ettiğini...- Çocuk, ışığa hasret gözlerini ondan saklamaya çalışırken:Üç yıl önce bir kaza geçirmiştim, demiş, görmeyi o kadar çok özledim ki. Sizinkiler sağlam öyle değil mi?- Adam, çocuğun tarif ettiği yerde bulunan fırına yönelirken:Artık emin değilim, demiş. Emin olduğum tek şey, “Senin benden iyi gördüğündür.”Nikos Kazancakis…SONUÇ ;Yaşamımızda ;- Gösterdim... “Gördü” anlamına gelmez!- Söyledim... “Duydu” anlamına gelmez!- Duydu... “Doğru anladı” anlamına gelmez!- Anladı... “Hak verdi” anlamına gelmez!- Hak verdi... “İnandı” anlamına gelmez!- İnandı... “Uyguladı” anlamına gelmez!- Uyguladı... “Sürdürecek” anlamına gelmez!